ZAMAN HIZLA GEÇİYOR...

bebek olmak

dünyadaki en güzel şeylerden biri sanırım.

ne dert ne tasa ne de başka bir şey.

tek düşündükleri etrafı keşfetmek...

gerisi zaten evebeyleri tarafından en harika şekilde gerçekleştiriliyor.

zamanın durmasını istediğim anlardan biri sanırım bebekliğim ve çocukluğum.

bana düşen tek rol altıma yapmam, acıktığımda belli etmem vs...

çok güzel bir bebeklik geçirmişim.

çocukluğuma dair şeylerin bir kısmını hatırlıyorum.

sayısız oyuncağım, çeşit çeşit kıyafetlerim varmış.

anlayacağınız annemin el bebek gül bebek büyüttüğü biricik kızıymışım.

daha doğrusu ananemin demeliydim.:))

bana ananem bakmış.annem çalışıyormuş.babam da askerdeymiş o dönemlerde.

durum böyle olunca da bir şeyden eksik kalmayayım düşüncesi ve sevgiyle özlemle de harmanlanınca biraz şımarık büyütülmüşüm :))

zaman keşke o dönemlerde dursaymış.

şu an ki halimden şikayetçi olduğum için değil yanlış anlamayın sadece bebeklik kadar masum bir şeye rastlamadığım için.

zamanla bebekliğimiz kayboluyor sonra çocukluk evresine geçiyoruz.

dedemin tarlaları olduğu için çoğu şeyin organiğiyle büyümüşüm.

babaannem ben geleceğim diye keçi sütü,inek sütü kaynatırdı.

bahçede sulama olacağı zaman sıvarmışım bacaklarımı yalın ayak koştururmuşum hortum tepelerinde suyun etrafında.

dedemin ödü patlardı ben hasta olacağım karnım ağaracak diye oda benim peşimden ''yapma kızım basma ayşenur karnın ağaracak'' diye koşardı.

ben dinlermiyim daha çok eğlenirmişim bu durumdan :))

şimdi sırayla geçyor o dönemler gözümün önünden

bir an at tepesindeyim yarım saat sonra ağaçlarda dedemin babaannemin sırtında omzunda geziyorum.

ahh çocukluğum!

çok şanslıyım bu açıdan doğal şeyler yemek ağaçlara tırmanmak dağ bayır koşmak istediğim kadar hemde çok büyük bir nimetmiş.

orta okul dönemlerinde malum ergenlik asi hırçındım

dilimde bir özgürlük bir büyümetir gidiyor.

ah 16 olsam büyüsem. ah 18 olsam da özgür olsam diye .

vee büyüdüm, herkes gibi.

şimdide o zamanları yad ediyorum.

o zamanlarda büyümek çok basit geliyordu.

büyüdükçe de çocuk olmak istiyorum.

büyümek güzel olsa da sorumluluklar insanlar hayat zor.

şimdi üniversite öğrencisiyim.

bir sürü sorumluluk, çeşit çeşit insanlar ve tecrübeler...

yaralanıyorsun, yıpranıyorsun.

dizlerin kanıyor ama çoğu zaman kimse üflemiyor o yaraları.

büyümek çoğu zaman böyle bir şey olsa da kimi zamanda güzel!

çünkü çok şey öğreniyorsun büyürken, en güzeli de kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum.

bu da yanıma kar kalan kısmı 

daha çok tecrübe

 tek başına kalsan da sorunların üstesinden gelebilme gücü:))

sevgilerimle

Ayşenur Tiren 

:))